خبرنگار زیبا سامانی/ به گزارش دیار عالمان مناره گلپایگان یکی از بلندترین منارههای تاریخی ایران است که قدمت آن به دوران سلجوقیان بازمیگردد. این بنا که به میل گلپایگان نیز شهرت دارد، با ارتفاع ۱۸ متر در خیابان امام خمینی، سهراه آیتالله طالقانی، روبهروی پارک فانوس قرار گرفته است.
ویژگیهای معماری مناره گلپایگان
– ساختار آجری و گلی: این مناره با مصالح سنتی ساخته شده و دارای دو در ورودی است.
– پلکان داخلی: درون مناره، پلکانی مارپیچ با ۶۴ پله تعبیه شده که امکان صعود به بالای آن را فراهم میکند
– کتیبههای کوفی: در بخشهای بالایی و پایینی مناره، کتیبههایی به خط کوفی دیده میشود که شامل آیات قرآن هستند، اما تاریخ مشخصی ندارند
– کاربری تاریخی: گفته میشود که این مناره برای راهنمایی کاروانیان ساخته شده و در گذشته چراغی بر فراز آن روشن میشده است.
تاریخچه و مرمت
این مناره با قدمتی بیش از ۹۰۰ سال، در برابر عوامل طبیعی مانند زلزله، باد، باران و تغییرات دمایی مقاوم مانده است. نخستین عکسهای این بنا در دهه ۲۰ میلادی توسط پروفسور آرتور آپهام پوپ گرفته شد. این اثر تاریخی در سال ۱۳۱۵ با شماره ۲۵۰ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و در سال ۱۳۱۷ مورد مرمت قرار گرفت.مناره
شیرهای سنگی مناره
در گذشته، دو شیر سنگی در نزدیکی مقبره باباعبدالله قرار داشتند که بعدها به پای مناره منتقل شدند. این شیرها وسیله سرگرمی کودکان بودند، اما یکی از آنها چند سال پیش به سرقت رفت و اکنون تنها یک شیر سنگی در کنار مناره باقی مانده است
ارتباط مناره با سایر بناهای تاریخی
ساخت این مناره احتمالاً همزمان با مسجد جامع گلپایگان و بازار چهارسوق بوده است. در گذشته، خیابانهای اطراف مناره گودتر از سطح پای مناره و بازار بودند، اما امروزه این منطقه بازسازی شده و اطراف مناره حصارکشی شده است
مناره گلپایگان یکی از نمادهای تاریخی شهر محسوب میشود و همچنان به عنوان یکی از جاذبههای گردشگری استان اصفهان شناخته میشود.