نگاهی دقیق به اظهارات جان کری و فیلیپ هموند در اندیشکده سلطنتی بریتانیا -چاتم هوس- بیان‌گر واقعیت جالب توجهی است که تامل در آن در افزایش تجربه تاریخی نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.
به گزارش دیار عالمان به نقل از رجانیوز فیلیپ هموند که در جریان مذاکرات ایران و 1+5 هدایت تیم انگلیسی را برعهده داشته در این مراسم اذعان کرد که برجام نتوانسته منافع اقتصادی مورد انتظار سیاست‌مداران ایرانی را برآورده کند و مدعی شد جان کری نیز متعهد است که برجام در همه ابعاد خود موفق باشد و مردم ایران هم منافع آن را ببینند. هموند گفت خود نیز در سمت جدیدش در این راستا تلاش می‌کند.
تلاش برای سود بردن مردم ایران از آن‌چه که هموند آن را منافع برجام نامیده تنها محدود به او نشد و جان کری وزیر امور خارجه آمریکا نیز مدعی آن شد که ایران به تمام ابعاد برجام متعهد بوده و شایسته منافع برجام است و ما باید تلاش کنیم که ایران از معامله‌ای که کرده است منفعت ببرد.
کری افزود: ما به شدت تلاش کرده‌ایم که مطمئن شویم که همه تحریم‌های مرتبط هسته‌ای را برداشته‌ایم و امیدواریم که شاهد تجارت بیشتر با ایران باشیم، اما از تحریم‌های موضوعات دیگر عقب‌نشینی نکرده‌ایم.
تاکید مشترک هموند و کری بر لزوم سود بردن مردم ایران از منافع توافق هسته‌ای در وهله اول حکایت از آن می‌کند که برجام برای آمریکا و هم‌پیمانانش مدلی کاملاً موفق بوده است که به تحقق اهداف خصمانه آنان از جمله مهارایران کمک شایانی کرده است؛ همین موفقیت نیز خود دلیلی می‌شود تا تمام تلاش خود را برای حفظ این مدل به کار برده و از شکست برجام در افکار عمومی ایران با تجویز مسکن‌های مقطعی جلوگیری نمایند.
به تعبیری دیگر صحبت‌های کری و هموند را باید تلاشی برای رنگ و لعاب دادن به برجام و بزک کردن آن برای جامعه ایران از یک سو و تصمیم‌سازی برای مسئولین تصمیم‌گیرنده در داخل کشور از سوی دیگر دانست تا با ارائه اطلاعات غلط در دستگاه‌های محاسباتی مسئولین و مردم اخلال ایجاد کنند و با وابسته نشان دادن کسب موفقیت به چراغ سبز خودنهایتاً مدل سلطه خود را به سایر زمینه‌ها و مسائل داخلی ایران نیز تسری دهند؛ سخنانی از این جنس را می‌توان در کنار اظهارات جان برنن رئیس سازمان سیا قرار داد که پیشتر به شکل تلویحی گفته که روحانی بدون اینکه دستاورد اقتصادی ملموسی داشته باشد شانسی در انتخابات سال آینده نخواهد داشت.
اما بدیهی است که این اظهارات بیشتر در حد حرف و سخن باقی مانده و توقع موثر واقع شدن آن در عرصه عمل، همانند برجام، تنها به خسارت محض خواهد انجامید؛ چه آن‌که نه ماه برای یک مملکت هشتاد میلیونی زمان بسیار زیادی برای تجربه کردن میزان صدق در وعده‌های شیطان بزرگ بوده است.
به همین جهت هم‌اکنون که در آستانه انتخابات آمریکا قرار داریم و جان کری روزهای پایانی مسئولیت خود را در وزارت خارجه آمریکا تجربه می‌کند پذیرفتن صدق در سخنان او مبنی بر “تلاش برای منفعت ایران از برجام” – و آن هم نه یک اقدام عملی- امری کاملاً غیرعقلانی به حساب می‌آید؛ هر چند که موجبات شادی زود غرب‌گرایان داخلی را نیز به ارمغان آورد.
