به گزارش دیار عالمان به نقل از رجا نیوز چندی پيش به دنبال پخش تصوير تخريب حسينيه حاج همت، خبری به نقل از مسئول پادگان دوکوهه مبنی بر عدم تخريب حسينيه حاج همت و صرفا تعمير سقف اين حسينيه منتشر شد. امروز وقتی وارد پادگان دوکوهه شدم و حسینه بازسازی شده ! حاج همت را ديدم گويی دنيا بر سرم خراب شد . مانده بودم دم خروس را بايد قبول کرد یا قسم حضرت عباس را؟
اين چه بازسازی سقف است! که اثری از حسينيه حاج همت به جای نگذاشته است…
بزرگواران! این ساختمانها هویت تاریخ ماست و ساختمانها و حسينيه خراب شده را فقط یک آدم ظاهر بین خرابه می بیند، اما باطن این خرابهها، تاریخ جنگ را نشان میدهد. مثلاً اگر بگویند که تخت جمشید تخریب شده و آن را بازسازی کنیم، اين سخن مضحک به نظر میرسد چون خرابههای تخت جمشید ما را یاد اسکندر مقدونی میاندازد که این بنا را به آتش کشید و درس عبرتی برایمان است که دیگر نگذاریم مشابه این داستانها برای کشورمان تکرار شود. حال چه شده که بازسازی حسينيه حاج همت و ساختمانهای پادگان دوکوهه به بهانه ريزش سقف و رفاه زائران و … مشکلی ايجاد نمی کند.
برادران! دوکوهه يک منطقه توريستی نيست که زائر به دنبال ديدن زيباییهای ظاهری اين مکان به اينجا آمده باشد و در اينجا به دنبال امکانات رفاهی کامل باشد که اينقدر به زيباسازی اين مکان می پردازيد، اينجا به دنبال هتل حاج همت نمی گردد، بلکه به دنبال حسينيه حاج همت می گردد، حسينيهای ساده با يک سقف ساده و چند ستون که محل مناجات شهدا بوده و هنوز بوی حاج همت را از آن استشمام کند و صدای نجوای شهدا را ار دیوارها و ستونهای آن حسينيه بشنود. بهراستی چرا فکر می کنيد بدون درک ظواهر اصلی این ساختمانها با همان حس و حال و سختیها، زائر میتواند آنچه که اينجا بوده درک کند.
بعد فرياد واويلا سرمی دهيم که چرا زائر، دوکوهه را صرفاً به عنوان يک استراحتگاه می بيند و قداست اينجا مانند بقيه مناطق عملياتی حفظ نمیشود،
بزرگواران! حسينيه حاج همت میراث پدری کسی نیست که وقتی در حال بازسا زی سقفش هستید، ناگهان تصميم بگيريد زيباترش کنيد و در سقفش لامپ هالوژن بزنيد و يا ديوارش را بلندتر کنيد يا در و پنجره و حوضش را کمی جابجا کنيد چون دکوراسيون حسينيه اينگونه زيباتر میشود. اينجا حسينيه حاج همت است، درست است پنجره هايش بالا بود و نورگير نبود، ولی به خدا سوگند نوری که در اينجا دلها را روشن میکرد و جلا می داد نور آفتاب پنجرهها نبود …
مرمت آثار دفاع مقدس امری طبيعی است، اما سئوال اینجاست مرمت يا بازسازی ؟ و در بازسازی اين آثار تا چه اندازه می توان آثار به جای مانده از جنگ را به همان سبک و سیاق باقی گذاشت؟ در همه جای دنیا بخشی از آثار به جای مانده از جنگ باقی گذاشته می شود تا روایتگر تاریخ کشور باشد. هنوز ساختمان ترویج صنعتی شهر هیروشیما و تنها بازمانده حمله اتمی آمریکا در شهر باقی مانده تا یاد کشته شدگان بمباران از خاطر مردم به فراموشی سپرده نشود. فقط میتوان گفت اگر تخریب و حذف آثار دفاع مقدس، ادامه پیدا کند با دست خود بخشی از حافظه تاریخ دفاع مقدسی را از بین بردهایم که در دنیا بینظیر بود و بیشک با این اقدام و سهلانگاری و سکوت در برابر آن، به نسلی که همه آگاهیاش از جنگ به این چند ساختمان و سنگر به جا مانده بستگی دارد، خیانت کردهایم.
باور کنيد مسئولي که فقط به فکر کميت بازديد از مناطق يادماني و تعدد زائران می باشد و دوکوهه و سایر مناطق را تبديل به مناطقی با رفاه کامل برای جذب بيشتر زائر می کند، نميتواند به کيفيت بپردازد و پيام شهدا را به صورت صحیح منتقل کند.
رهبر معظم انقلاب در خصوص لزوم حفظ آثار مربوط به دفاع مقدس در بیاناتی معروف به پیام بازسازی در تاریخ 11/7/67 فرموده بودند:
“حفظ و نگهداری تركیب یك یا چند شهر خراب شده در جنگ، به منظور ترسیم علنی تجاوز دشمنان علیه انقلاب و كشورمان و نشان دادن قدرت دفاع و مقاومت قهرمانانه ملت كه آیندگان فقط به اسناد و نوشتهها بسنده نكنند”
حال شما را چه شده که ساختمانهایی که خود شما با شهدا در آنجا زیسته ايد را اینگونه تخريب می کنيد!
چند ماه پيش که زمزمه تخريب بود عنوان شد “فرماندهان و پیشکسوتان جهاد و شهادت سالها دغدغه تعمیر این حسینیه را داشتند و از این کار استقبال کردند، اما چند جوان ناآگاه که شناخت خوبی از این فضا و تاریخ آن ندارند، یک عکس را نشر میدهند و با تیتر قرمز و بزرگ میزنند حسینیه حاج همت تخریب شد” حال فرماندهان و پيشکسوتان جهاد و شهادت، اين جوانان ناآگاه! که آری آن زمان و آن رزمندگان را نديدند، ولی بوی شهدا را از همين در و ديوارهای ساده حسينيه حاج همت حس می کردند و این بار در دوکوهه هيچ نديدند جز سالنی مجلل که هيچ حس و حالی در آن نبود جز زرق و برق دنيوی، این یادگاران آن زمان و شهدا را از شما طلب می کنند…