به گزارش دیار عالمان، قدرت چانه زنی مسوولان به حضور مردم است.
چندی پس از انتخابات أخیر مجلس شورای اسلامی که بهمنظور پیگیری مشکلات مردم به یکی از ادارات شهرستان مراجعه کرده بودم مسؤول مربوطه، حضور و همراهی مردم را شرط برطرف شدن مشکلات دانسته و اعتقاد داشت قدرت چانهزنی مسؤولان شهرستان بهدنبال این حضور و پشتیبانی است که افزایش مییابد.
قدرت اجرائی و چانهزنی مسؤولان در سطح ملی و بینالمللی نیز در همه انتخاباتها وابسته به حضور حداکثری مردم دانسته میشود. این همه حاکی از ضرورت بهرهگیری از حضور مردم است. قدرت مردم و افکار عمومی که رسانهها را بهحق باید نمایندگان آن بهشمار آورد، از نقشی شایسته در رفع موانع غیر قانونی و حتی قانونی برخوردارند.
سخن از اکتفاء به قانون در پیگیری حقوق مردم و شهرستان در شرائطی که زیربناهای تخصیص منابع مالی و امکانات عمومی، از ساختارهای فاسد رنج برده و هر منطقهای با تکیه بر نمایندگان خویش در کانون قدرت به فکر بیرون کشیدن گلیم از این آب گل آلود است؛ نادیده گرفتن حقایق جاری و نوعی سوء تدبیر بهشمار میرود.
این سخن همانند آن است که مربی تیم فوتبال، از هوادارن بخواهد تا در هنگامه مسابقه با تیم حریف حضور پیدا نکرده و کار را به تلاش حرفهای بازیکنان و پیگیریهای حقوقی کادر فنی بسپارند! فرماندهان اجرائی شهرستان باید رسالت خود را متمایز از نمایندگان شهرستان در کانون قدرت، تعریف کرده و با تمام توان و استفاده از همه ظرفیتها، رسانهها و مردم را نیز بهعنوان یار دوازدهم به این میدان مبارزه فرا بخوانند. رسالت ملی را نباید با رسالت منطقهای و محلی مسؤولان اجرائی شهرستان خلط کرد.
تأکید بر این نکته، ضروری است که رسانه های محلی بهعنوان نمایندگان افکار عمومی و رکن چهارم دموکراسی باید مورد حمایت و تقویت مسؤولان شهرستان قرار گیرند. لازم است مدیران محترم، مطابهگری و درخواست و پرسش رسانهها را شکلی از حضور و نوعی پشتیبانی خویش قلمداد کرده و از تندی نقد رسانهای، رنجیده خاطر نشوند. مسؤول محلی مورد اشاره در آغاز این سطور، معتقد بود درخواستهای مردمی و حتی انتقادات ایشان از مسؤولان محلی، به مسؤولان استانی و کشوری نشان خواهد داد که این خواستهای عمومی و متعلق به مردم است که از سوی متولیان امور اجرائی شهرستان، دنبال میشود.
باشد که در پی همافزائی تام و تمامی میان مردم، رسانهها، نخبگان و مسؤولان، شاهد رشد و پیشرفت همهجانبه شهرستان باشیم. إنشاءالله
محمدرضا زالی
