به گزارش پایگاه تحلیلی خبری شهرستان گلپایگان ؛ سی و چند سال پس از انقلاب اسلامی، شاهد موجی از تحریم‌ها علیه ایران به بهانه‌های گوناگون بوده‌ایم که از ماجرای تسخیر سفارت آمریکا در سال ۱۳۵۸ آغاز شده و هنوز نیز متوقف نشده است.
به گزارش «تابناک»، گروه بین‌المللی بحران، تحریم‌های علیه ایران را با توجه به این که یکی از موضوعات مهم در مذاکرات آتی بین ایران و غرب است مورد بررسی قرار داده است.
بنا بر این گزارش، تحریم‌ها علیه ایران به چهار دسته بخش‌بندی می‌شوند؛ تحریم‌هایی که بر پایه فرامین اجرایی رؤسای‌جمهور آمریکا علیه ایران اعمال شده است، تحریم‌های مصوب قوه مقننه آمریکا، تحریم‌های مصوب اتحادیه اروپا و تحریم‌هایی که بنا بر قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران اعمال شده است.
تحریم‌های مورد اشاره از سال ۱۹۷۹ آغاز و تا سال جاری تشدید شده‌اند و به دو دسته با تأثیرگذاری شدید و ضعیف بخش شده‌اند. ناگفته نماند که بهانه تحریم‌ها مسائلی چون عدم اشاعه تسلیحات کشتار جمعی، حقوق بشر و تروریسم و مانند آن بوده و اهدافی چون منع تجارت خارجی، بلوکه کردن اموال ایران در بیرون از کشور، محدودیت‌های مسافرت، بخش انرژی، بخش مالی، توانایی‌های هسته‌ای و موشکی و تسلیحاتی ایران را در نظر داشته است.
لغو تحریم‌ها نیز بعضا تنها به اقدام قوه مجریه آمریکا نیاز دارد، تحریم‌های اروپا به اجماع و توافق آن‌ها نیاز دارد، تحریم‌های شورای امنیت برای لغو، نیازمند تصویب قطعنامه‌های جدید در این شورا هستند و برخی تحریم‌های آمریکا نیز برای لغو به برآورده شدن بعضی پیش‌شرط‌ها و اقدام قوه مقننه آمریکا نیاز دارند.
[1]