
هر گوشه ي اين 100 متر مربع كه اگر چه متراژش كم بود امّا آنگونه هنرمندانه ساخته شده بود كه تحسين همگان را برمي انگيخت از آب نماي طبقاتي تا سكوي مراسم و ديوارهاي كاه گلی و زمين آجري اش و البته تا صندلي های مبله ی چوبي اش با آن گره هاي سنتي و بالشتك هاي راحتي اش. «پاتوق خبر» را مي گويم كه وقتي نشستم عالمي جديد را پيش رويم نهاد. گويي وارد چاي خانه ها و قهوه خانه ي يكصد سال پيش يزد و اصفهان شده اي كه ترا لحظاتي از هياهوي شهر و رنگ هاي تكراري نجات بخشيده و به زمان هاي دور برده است كه وقتي لحظات و شايد هم ساعاتي را آنجا سپري مي كني نه احساس خستگي و دلتنگي مي كني و نه احساس مي كني گذر زمان را … آنقدر كه طراحان اش به زيبايي شناختي اين چند ده متر توجه كرده اند.
