به گزارش دیار عالمان، گلپایگان داری سنگ نگاره هایی است که نمایانگر قدمت این شهر کهن و چندهزار ساله دارد .
وجود 30 هزار سنگ نگاره نشان از تمدنی اصیل و رازهایی چند هزار ساله در این منطقه است که گاهی با مطالعه آن رازهای بزرگی افشا می شود.
نقوش صور فلکی یافت شده بر پیکره سنگها نشان از قدیمی بودن علم نجوم در این مناطق دارد.
جالب این است با تحقیقات و نظرات منجمان کشور، گلپایگان دارای کمیاب ترین نقطه ی رصد گاهی در کشور است که برای ایجاد رصدگاه در این قسمت باید تمام مسئولین کمر همت بربندند .
این در حالی که نقطه کارشناسی شده برای ایجاد رصدگاه توسط منجمین با محل پیدا شدن صور فلکی نقش بسته شده بر پیکره سنگ ها در بیش از پنج هزار سال پیش برابر است.
تاکنون بیش از 88 پیکره آسمانی در این منطقه شناسایی شده است.
ترسیم پیکره‌های آسمانی علاوه بر تعیین فصل و تقویم و جهت نمایی، ممکن است برای مفاصد آئینی نیز بکار گرفته می‌شده است، به طوری که فصلی برای آنها از نظر آئینی مقدس شمرده می‌شده و با کشیدن نماد آن فصل در ظاهر پیکره آسمانی به خواسته خود می‌رسیده‌اند و یا اینکه علم نجوم تا حد زیادی نزد آن قوم پیشرفت کرده بوده و از این بوم‌های سنگی همچون تخته سیاه برای آموزش علم ستاره شناسی و نجوم استفاده می‌کرده‌اند و یا برای ماندگاری علم و یافته‌هایشان در طول قرن‌ها، آنرا بر روی سنگ نقش می‌کرده‌اند.
نماینده نجوم استان قم، مهدی نوری با حضور در این منطقه اظهار کرد: گلپایگان دارای بکرترین نقطه رصدگاهی است و صورت فلکی سرطان و نقش بسته به روی این سنگ نگاره به صورت تیر کمان و نحوه کشیدن آن نشان از این دارد فرد حک کننده این صورت خودش دارای علم نجوم بوده است و تعداد ستاره های هک شده و مقیاس طلوع و غروب این صورت فلکی نشان از تاریخ دیرینه این علم در این منطقه دارد.
در ادامه شریف زاده، منجم و مخترع شهرستان با اشاره به تقارن نقطه یافت شده برای رصدگاه و این سنگ نگاره ها تصریح کرد: این نقوش برای ما از اهمیت بالایی برخوردار است و به نوعی هویت ما در این سرزمین محسوب می شود.
دانشمند گلپایگانی عنوان کرد: متاسفانه بر اثر رویش گیاه و گذر زمان این سنگ نگاره در حال تخریب است که اگر مسئولین راهی برای انتقال آن نیاندیشند تا چند ساله آینده از بین خواهد رفت.
