گلپانا ؛ روزنامه «واشنگتن‌پست» در مطلبی به تحلیل فرصت دیپلماتیکی که برای از سرگیری روابط تهران و واشنگتن برای رئیس جمهور آمریکا فراهم شده پرداخته و نوشته: رئیس جمهور اوباما به یکی از آن لحظاتی نزدیک شده است که چرخش بزرگ در سیاست خارجی امکان‌پذیر است. برخی می‌توانند بگویند که این اتفاق معادل و هم‌ارز از سرگیری روابط آمریکا با چین یا پایان جنگ سرد است اما تردیدی وجود ندارد که اکنون زمان به کارگیری دیپلماسی است.
این روزنامه آمریکایی نوشت: آنچه تا چند ماه قبل در قبال ایران و سوریه قابل تصور نبود، امروز روی داده. در مورد ایران، اوباما مستقیما درباره توافق برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران، با حسن روحانی، رئیس جمهور ایران گفت‌وگو کرده. درباره سوریه نیز آمریکا و روسیه بر سر طرح سازمان ملل برای امحای ذخایر تسلیحات شیمیایی بشار اسد، رئیس جمهور سوریه به توافق رسیده‌اند.
در ادامه این مطلب آمده: از آنجائیکه این دیپلماسی کشورهایی را به تعامل در آورده است که خصم ما بوده‌اند، برخی ناظران آن را نشانه ضعف آمریکایی‌ها یا حتی تسلیم قلمداد می‌کنند. اما اشتباه می‌کنند. اگر آمریکا بتواند چارچوب جدید امنیتی در خارومیانه ایجاد کند که شامل ایران باشد و درگیری فرقه‌ای شیعه و سنی را از میان ببرد – مناقشه‌ای که منطقه را تهدید می‌کند – آمریکا قدرتمندتر می‌شود. اما این تغییرات برخی افراد را هراسان کرده است، به ویژه اگر این تغییر به دست رئیس جمهوری انجام شود که در داخل و خارج از کشور او را ضعیف تلقی می‌کنند.
واشنگتن‌پست نوشت: ظرافت‌های تاکتیکی در لحظات استراتژیک بزرگی نظیر این مورد حائز اهمیت هستند. این درسی است که از روش ریچارد نیکسون، رئیس جمهور اسبق آمریکا گرفته شده؛ روشی که باعث شکل‌گیری از سرگیری روابط آمریکا و چین در دهه 70 شد و نیز درسی است که از رونالد ریگان و جرج بوش پدر، روسای جمهور اسبق آمریکا گرفته شد که توانستند پایان جنگ سرد در دهه 80 میلادی را مدیریت کنند. آنها توانستند تغییر در سیاست‌ها را آسان جلوه دهند؛ تغییراتی که به جا بوده است.
به نوشته این روزنامه آمریکایی، آنچه تیم نیکسون، ریگان و بوش پدر به خوبی انجام دادند، مدیریت رابطه بود. برای اینکه توافق با ایران حاصل شود، لازم است اوباما سخنان رهبر ایران درباره عدم تمایل ایران برای ساخت بمب هسته‌ای را تایید کند. ایران هم باید ذخیره اورانیوم غنی‌شده خود و نیز سطح غنی‌سازی اورانیوم خود را در سطح 5 درصد ثابت نگه دارد. ضروری است این دو مورد تا سطحی کاهش یابند که ماه‌ها زمان لازم باشد تا ایران بتواند یک بمب بسازد. در عوض، غرب حق ایران برای غنی‌سازی را به رسمیت می‌شناسد.
