به گزارش گلپانا:
گلپانا: چند روز از نامه رهبری به رییس جمهور می گذرد که دنیا و حتی خودیها را تکان داده است. نامه ای که پایان همه حرفها درکش و قوس پذیرش برجام است.
آنچه که آدمی را به فکر می برد، نحوه قبول برجام توسط مسئولین نظام می باشد، هنگامی که دولت از ارائه لایحه خودداری می کندو زمانی که مجلس طرح می دهد به صورت بسیار غافلگیر کننده ای تصویب می شود( پیشنهاد دویست نماینده روی هوا باقی می ماند) و رهبر معظم انقلاب با شروطی فراوان برجام را می پذیرد و برای نگارنده اینگونه تداعی می شود، کاری که دولت و مجلس از انجام آن شانه خالی کردند، رهبرانقلاب خود بر دوش کشیدند تا دوباره شعار”هبهات من الذله” در روزهای عاشورایی محرم در جامعه و جان ها نفوذ و زنده کند، شعاری که نمود امروزی اش، همان مرگ بر آمریکا و اسرائیل و انگلیس است”شعاری که در سال نود و چهار بعضی مردم درتشیع شهدای غواص دست بسته مظلوم جنایت آمریکا و ایادیش، برایش کتک خوردند!”
برای ملت همین بس که رهبرشان ،انقلابی است.
در نامه رهبر معظم انقلاب به نفوذ دشمن هشدار دادند و به رصد دشمن امر کردند.
ساده انگاری هایی که از سوی برخی مسئولین دیده می شود، تبلیغات وسیعی که در روزنامه های زنجیری برای پاک کردن ننگ های دشمن صورت می گیرد و فرش های قرمزی که” نا به جا ” پهن می شود ،قبح شکنی ها و سکوت های غیر انقلابی که خون به دل مردم می کنند، همه و همه ، غیرت انقلابی مسئولین را می طلبد که اگر کوتاهی کنند، مردمی که بنا به فرمایش امام خمینی(ره) ازمسئولان جلو ترند، به موقع در سیزده آبان ها و انتخابات ها وارد میدان می شوند.
به نظر نگارنده، خطر نفوذ فتنه گران به مجلس آینده ازهمه نزدیک تراست چرا که کافی است کمی در روزنامه های زنجیری دقت شود روزنامه هایی که گاه رئیس جمهور را از خود نمی دانند اما خوب حامی برجام اند و در سایه آن، به تبلیغ کسانی می پردازند که در جامعه ی انقلابی ما، مهره های سوخته محسوب می شوند و جالب است که از همین حالا برای شورای نگهبان برنامه دارند! و دریک کلام می خواهند از آب گل آلود برجام ماهی بازگشت به سیاست با رای مردمی صید کنند( دقت کنید که می گویند نتایج و اثر برجام اواخر سال درست در هنگامه انتخابات مجلسین خود رانشان می دهد) در اینجا هم هوشیاری مسئولانه مسئولان را طلب می کند و هم مردم حسینی.
بهترین دلیل برای وجود برجام و اثر آن،مسائل اقتصادی است، هجوم اقتصاد غرب با وزاری سیاسی شان به ایران،درست در روزهایی که هنوز کاری نکرده بودیم و نه برجامی را رهبری پذیرفته بودند و…،این حرف را تایید می کتد که آنها محتاج ملت ما هستند و نه ما، چرا که در پس تحریم ها اقتصاد ما خود ساخته شده است. البته می شود به بی تدبیری ها برای عدم صادرات کالای داخل و حتی صادرات فنی نیز رسید، یکی از دلایل اصلی رکود و بی کاری جوانان این مرز و بوم.
میدان دادن به شرکت های خارجی هم برغصه ها افزوده است. و این همان نکته ای است که رهبر به رئیس جمهور، درنامه شان تذکر دادندیعنی اقتصاد مقاومتی، چیزی که حتی تصاویرش درشهر خودمان دیده می شود مردم سوال دارند که آیا آمدن این اجناس به ایران، هدف والای مذاکرات و برجام بوده است؟ آرزوی مردم، رستوران مک دونالد و رقیبش بوده است؟!و..
آن جوری که از روشنگریهای موافقان و مخالفان برجام برمی آید، این است که برجام واقعا طرح گل و بلبلی نیست، شاید بخواهند چند تحریم و نصفی رابردارند!( در ابن صورت شرط رهبری نقض می شود) و شاید بعد با هجوم اقتصادی دشمن ،پایه های اقتصاد خودساخته مان با وابستگی های “نا به جاا”به غرب و خصوصا آمریکا فرو بریزد ویا بارها کردن اقتصادمان به بهانه های خیلی واهی تر از برنامه هسته ای ( مثل خودروسازان فرانسوی درهمین چندسال گذشته، اثرش بر قیمت ماشین را به یاد داریم) یا با بازگرداندن اقتصادمان به دوران پهلوی و سالهای آغازین انقلاب ( با فرهنگ ما نمی توانیم!) برمردم انقلابی مان فشاری دیگر وارد کنند تا دست ازانقلاب خویش بردارند و تنها در این صورت است که رژیم کودک کش صهیونیستی امن خواهد شد.
آنچه که مسلم است، پای آمریکایی ها بعد از تسخیر لانه جاسوسی و انگلیس پس از فتنه سبز، از ایران کوتاه شده بود، آنها برای رسیدن به هدفهایشان می خواهند به داخل ایران بیایند حال به هرصورتی!”سیاسی یا اقتصادی”،(جرات نظامی که ندارند)فقط بیایند!
اما، ملت ما هر سال درس عاشورا را برای خود تکرار می کند و همیشه در پی شناخت یزیدی های زمان خودش است چرا که نمی خواهد ، وقتی امام زمان غایب است ،نایبش مسلم زمان تنها بماند .پس مثل رهبرش انقلابی است و انقلابی عمل خواهد کرد و به شمرها اجازه جولان نمی دهند ،ان شاء الله.
“یاد حسین است درد دوا می کند شور حسین است چه ها می کند”
چارچوب نامه رهبری ، امید دشمن را ناامید و امکان نفوذ و استحاله جمهوری اسلامی را سد کرده است. بنابراین هرگونه سستی در فرآیند اجرایی شدن مفاد این نامه تاریخی و کم‌کاری در مسیر اجرای آن می‌تواند اثرات جبران‌ناپذیری بر کشور وارد کند.
