به گزارش گلپانا، مساله تازه ای نیست حرف های بی پایه و اساسی که گهگاه از زبان برخی به ظاهر روشن فکر که همنوایی با شیطان در کلام آن ها مشهود است و گاه دامنه این حرف ها به توهین به مقدسات می انجامد. توهین جدید محمد شعله سعدی فعال اصلاح طلب به مقدسات حماسه حسینی مبنی بر اینکه: « امام حسین (ع) انقلاب نکرد، داشت ازجایی که جانش را تهدید می کرد دور می شد!»
جای تعجب دارد در مساله ای که افراد عامی هم درباره آن ارادت خاص دارند چنین افرادی که سواد علمی و دینی آن ها ضعیف است ورود پیدا می کنند و اذهان ارادتمندان اهل بیت عصمت وطهارت علیهم السلام را مخدوش می سازند.
حادثه عاشورا یک درگیری قومی و قبیله ای نیست بلکه یک جریان است که ریشه آن به سال 11 هجری و ماجرای غصب خلافت از خاندان پیامبر و فتنه ی سقیفه برمی گردد.آن جریان انحرافی که در مساله رهبری جامعه اسلامی پیش آمد و به تدریج جامعه را از سرچشمه زلال مکتب وحی دور کرد و کار امت به جایی رسید که یادگار معصوم پیامبر (ص) را در کربلا سر بریدن و خاندان پیامبر را به اسارت گرفتند.
قیام عاشورا را بر سر بحث« ولایت» است. در اصل تیری که در روز عاشورا بر قلب مبارک حسین ابن علی (ع) نشست ، تیری بود که در سقیفه بر سر مخالفت با اصل ولایت رها شد. خطری که متوجه حسین ابن علی (ع) و اهل بیت اوست یک تهدید شخصی و خانوادگی نیست که با فرار از صحنه تمام شود بلکه تهدید امت اسلام است و دفاع در برابر این تهدید یک تکلیف است که زمینه آن در دوران امام حسین (ع) فراهم شد . بد نیست برخی به جای گزافه گویی کمی چشم باز کنند و تاریخ را ورق بزنند و از تاریخ عبرت بگیرند و حرف های بی اساس خود را به خورد جامعه ندهند.
در این راستا اشاره ای بس گذرا به یک از هزار درس ها و پیام های حماسی عاشورا و همچنین فلسفه قیام حسینی می اندازیم:
1- احیاء شعائر دینی و اسلام ناب :
حضرت امام خمینی (ره) در صحیفه نور می فرماید: سید الشهداء چون دیدند این ها دارند مکتب اسلام را آلوده می کنند؛ به اسم خلافت اسلام ، خلاف کاری می کنند و ظلم می کنند و اینطور در دنیا منعکس می شود که خلیفه رسول الله است که دارد این کارها را می کند، حضرت سیدالشهدا تکلیف برای خودشان دانستند که بروند و کشته شوند و آثار معاویه و پسرش را محو کنند.
مقام معظم رهبری در کتاب انسان 250 ساله می نویسد: « حضرت در مکه دو نامه نوشته یکی به روسای کوفه و یکی به روسای بصره :
نامه به روسای بصره: «من می خوام بدعت را از بین ببرم و سنت را احیا کنم زیرا سنت را میرانده اند و بدعت را زنده کرده اند اگر دنبال من آمدید راه راست با من است.»
ودر نامه به اهل کوفه چنین می فرماید:« امام وپیشوای جامعه اسلامی نمی تواند اهل فسق و فجور و خیانت و فساد و دوری از خدا باشد باید کسی باشد که به کتاب خدا عمل کند»
باید اندیشید که اگر چنین شخصی در حال گریز از خطر باشد پس چطور خود سینه سپر کرده و در برابر جور زمانه خود ایستاده است. پس اگر انسان در چنین شرایطی قرار بگیرد و موقعیت مناسب باشد واجب است انقلاب کند؛ حال چه کشته شود وچه زنده بماند.
امام در این فرازی که گذشت علت قیام را بیان می کند. امام برای انجام یک واجب قیام کرد و این واجب در طول تاریخ متوجه یکایک مسلمانان است ،یعنی هرگاه نظام جامعه دچار یک فساد بنیانی شد و خطر تغییر احکام اسلام متوجه است باید هرمسلمانی در هر نقطه جهان قیام کند.
2- زنده شدن روحیه جهاد و بیداری وجدان های خفته :
قیام امام حسین (ع) مقدمه ای شد تا وجدان های خفته تاریخ بیدار شوند. لذا بعد از قیام وشهادت آن بزرگوار، قیام های اسلامی زیادی به وجود آمد و هرچند همه ی آن ها به ظاهر شکست خوردند اما مهم آن است که جامعه از رکورد و بی تفاوتی خارج شود.
3- پیروزی خون بر شمشیر وخطبه های آتشین زینب کبری (س):
اینکه می گوییم محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است و واقعیت امر نیز همین است به خاطر افشاگری و خطبه های آتشین حضرت زینب (س) است وگرنه به ظاهر حرک ،محکوم به شکست است و نقشی که ایشان به عهده دارد این است که حقیقت باطنی یک شکست ظاهری را برملا سازد و این انقلاب باید به نسل ها و عصر ها منتقل شود و کاری کند که دشمنی که به حسب ظاهر در میدان نبرد پیروز شده در مقر قدرت خود حقیر و ذلیل شود و داغ این ننگ ابدی را بر پیشانی او بنشاند.
خطبه تاریخی زینب کبری(س) در بازار کوفه یک حرف زدن معمولی نیست بلکه یک تحلیل عظیم است چراکه در مقابل خیل عظیم دشمنان و حتی افرادی که دعوت کننده ی امام به کوفه بودند و بعد در خانه هایشان مخفی شدند وحتی جرأت رویارویی با ابن زیاد را نداشتند. این طور می فرماید: »شما نتوانستید در فتنه حق را تشخیص دهید. نتوانستید به وظیفه تان عمل کنید و نتیجه این شد که جگرگوشه پیغمبر سرش بر روی نیزه رفت.»
4- افشاگری امام سجاد (ع) :
وقتی امام سجاد(ع) در کوفه در میان کاروان اسرا حضور دارد عبیدالله ابن زیاد دستور می دهد تمام مرد های کاروان را به قتل برسانند ایشان می فرماید:» مارا به کشتن تهدید می کنید در حالی که ما کرامتمان شهادت است ما کشته شدن در راه خدا را افتخار می دانیم از مرگ نمی هراسیم».دستگاه ظالم ابن زیاد در مقابل این صلابت عقب نشست.
5- چرا امام حسین (ع) باید این کار را انجام دهد؟
چون زمینه جلوگیری از آن انحرافی که در ابتدا اشاره شد در زمان ایشان پیش آمد. اگر این زمینه در زمان امام علی النقی (ع) هم پیش می آمد همین کار را می کرد و آن ذبح عظیم در زمان امام علی النقی (ع) محقق می شد. یا اگر حوادث زمان امام حسن مجتبی (ع) در زمان امام حسین (ع) پش می آمد آن بزرگوار صلح را بر قیام خونین کربلا برمی گزیدند.
البته این که می گوییم زمینه آماده بود نه به این معنی است که خطری متوجه ایشان نخواهد بود البته که خطر هست. دستگاهی را که در اوج قدرت است بخواهی به ذلت بکشانی البته مقاومت می کند ضربه هم می زند. نکته دیگر این که اگر این قیام در دوران معاویه رخ می داد، پیام قیام دفن می شدو بازتاب تاریخی پیدا نمی کرد.
در پایاین سخن مقام معظم رهبری در جمع فرماندهان و بسیجیان لشکر 27 محمد رسول الله (ص) حسن ختام کلام است:
«اگر خواص در هنگام خودش ، کاری را که تشخیص دادند، عمل کردند تاریخ نجات پیدا می کند و حسین ابن علی (ع) دیگر به کربلا کشانده نمی شوند. اگر خواص بد فهمیدند، دیر فهمیدند و با هم اختلاف کردند؛ معلوم است که در تاریخ ،کربلاها تکرار خواهد شد.
متون نقلی برگرفته از کتاب های پیام های عاشورا (جواد محدثی) و انسان 250 ساله (سیدعلی موسوی امام خامنه ای)
تهیه و تدوین : محمد حسین
