به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شهرستان گلپایگان، گلپانا ؛ همسر شهید “سید مجید مهدوی” که همسرش در جریان حادثه گلپایگان شهد شیرین شهادت را نوشید و با سر فرازی آسمانی شد، نامه ای را به نگارش در آوره است. متن نامه همسر این شهید ِ نیروی انتظامی به شرح زیر است:
بسم رب الشهداء والصدیقین
فریاد هجوم، رنگ خاموش گرفت
دل آمد و بار عشق بر دوش گرفت
وقتی که خدا تو را در آغوش گرفت
از بال فرشتگان، دعا میبارید
سرزمین ما سرمست از جام ایثار و شهادت غیور مردان و شیر زنانی است که با دریای خروشانی از عشق و ایمان در بینشانی، نام و نشان یافتند تا وسعت ایثار و نجابتشان، ذخیرهای تمام نشدنی برای میراث داران و پویندگان راه حقیقت باشد.
امروز در سوگ «مجید عزیز» نشستهایم که با شجاعت و رشادت، مدال افتخار آمیز شهادت را سرافرازانه در دفاع از حریم امنیت کشور بر گردن آویخت.
مجید عزیز!
من یقین دارم که همواره آرزوی شهادت را در سر داشتی و صبورانه با نجوای صوت دلنشین قرآنت، ردای سبز مهدوی بر تن کردی و با خدای خود عهد بستی تا در مسیر سرخ حسین(ع) گام برداری و در صیانت از خط انقلاب و ولایت ، روحیه شهادت طلبی را در تاریخ ایران اسلامی ماندگار و مستدام سازی.
اگرچه به ظاهر فردی نظامی بودی اما واقعیت فراتر از این بود زیرا تو یک انسان معنوی و در ارائه خوبیها و اخلاق اسلامی برای همه الگوی واقعی بودی برای همین است که محبتت در دل همگان جای دارد و شهادتت قلب همه را می سوزاند.
مجید عزیز!
مردم فهیم ایران اسلامی و بخصوص همشهریان متدین گلپایگانی ات می دانند که هر چه داریم، به برکت جانفشانیها و فداکاریهای تو و شهدای عزیز و به برکت روحیهی شهادتطلبانه است؛ یاد تو، راه تو و رشادت تو در حفظ امنیت شهر، با عزت مندی انقلاب اسلامی و زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهیدان ایران اسلامی، در اذهان به خصوص نسلهای آینده ماندگار خواهد بود.
و چه زیباست رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در ترسیم نقشه راه معنوی ما آنجا که می فرمایند: «شهادت، مرگ انسانهای زیرک و هوشیار است که نمیگذارند این جان، مفت از دستشان برود».
و تو چه زیبا از این عروج افتخارآمیز، استقبال کردی که با تأسی به فرهنگ عاشورای حسینی و تبعیت از ولایت فقیه، خود را برای خدمت به صاحب عصر و زمان حضرت مهدی(عجلاللهتعالیفرجهالشریف) مهیا کردی و برای تحقق این امر، آگاهانه قدم در راهی گذاشتی که علاوه بر ترفیع مقامات معنوی، مشعلدار امنیت و سلامت دیگران شدی.
نوشیدن شربت شهادت، گوارای وجودت، ای انسان برگزیده خدا و خوشا به حال شما که با میهمان شدن بر سر سفرهی ضیافت الهی، اجر لحظه های ناب زندگیت را که به حفظ قرآن و غلامی اهل بیت(علیهالسلام) سپری شد ؛ از خداوند گرفتی و در حریم خلوت الهی وارد و مشمول «یا ایتها النفس المطمئنه» شدی و با تمام وجود «ارجعی الی ربک راضیه مرضیه» را درک کردی.
خدایا!
تو شاهد باش، امروز که با شهادت مجید من، مسیر شهادت جانی دوباره گرفت و فرصتی به همه دست داد تا با شهیدان تجدید خاطره کنند؛ بر بیانات رهبرم امید دارم آنجا که فرمودند: «شما خانوادههای شهیدان، صبرتان، داغ سوزنده و در عین حال شیرینتان، فراق عزیزانتان، چون برای خداست، همه و همه محفوظ است».
کلامی هم با حضرت زینب سلاماللهعلیها دارم؛
زینب(سلاماللهعلیها) جان !
امروز که سوالات مکرر فرزندم امیر را میشنوم میفهمم که تو در رکاب دفاع از ولایت حسین(ع) چه سختی ها تحمل کردی و در برابر سوالهای رقیه سه ساله از سینه ی چاک چاک و سرِبریده ی پدر، چه کشیدی؟
از تو و مادرت زهرا (سلاماللهعلیها) میخواهم که در این مسیر بتوانم صبورانه گام بردارم. از خدا میخواهم با پیروی از راه شهید عزیز، مجید ، بتوانم شأنیت این جایگاه با ارزش الهی را قدر بدانم و در انجام رسالت سنگینِ تربیتِ فرزند شهید، موفق و سربلند باشم.
والسلام علی عبادالله الصالحین
مرضیه صالحی همسر شهید مجید مهدوی
سلام
خدا به خانواده شهدا صبر بده