گلپانا ؛ درست زمانیکه استکبار به سرکردگی آمریکای خبیث نماینده خود را به ایران میفرستد تا نتیجه شیطنت ها و دسیسه های خود، در غالب اجرای کودتای سیاه،که از مدت ها پیش تهیه و تدارک آن را دیده و اجرایی ساخته،نظاره نماید.دانشجویان که دست توطئه را دیده و مرکز برپایی کودتا را شناخته اند، دست به کار می شوند و خشم و انزجار خود را از حضور معاون رئيس جمهور آمريکا که از طرف آيزنهاور به ایران می آید، نشان میدهند.
نيکسون به ایران می آید تا نتيجه سرمايه گذاري 21 ميليون دلاري سازمان جاسوسي سيا را که در راه کودتا و سرنگوني دولت مصدق هزينه کرده بود، از نزديک مشاهده نماید.
14 آذرماه زاهدی نخست وزیر رژیم ستمشاهی،رابطه با انگلیس را از سر می گیرد و مقرر می شود تا کاردار سفارت انگلیس به ایران بیاید.در پی وقوع این وقایع،اعتراضات در بازار و دانشگاه آغاز می شود.
15 آذرماه حرکت اعتراضی دانشجویان شکل دیگری به خود می گیرد و با گسترده تر شدن دامنه اعتراضات،فضای بیرون دانشگاه نیز متاثر از این بصیرت و آگاهی دانشجویی به نوعی فضایی ملتهب را برای رژیم کودتا رغم میزند.
صبح روز 16 آذرماه سال 1332،رژیم منحوس شاهنشاهی که خود را با چالشی اساسی روبرو میبیند،با هدف قرار دادن 3 تن از دانشجویان دانشگاه تهران سعی در برقراری آرامش در دانشگاه ها دارد.
به این ترتیب مأموران نيروي ويژه گارد شاهنشاهي رژيم پهلوي، سه تن از دانشجويان معترض به نامهاي: مصطفي بزرگنيا، احمد قندچي و مهدي شريعت رضوي را به شهادت می رسانند و بدون توجه به این عمل قبیح،دو روز بعد،دکتراي افتخاري حقوق را در دانشگاه تهران به نيکسون اعطا می کنند.از آن روز به بعد 16 آذرماه به عنوان روز دانشجو نام می گیرد.
16 آذرماه به عنوان نقطه عطف مبارزات جنبش دانشجویی با مستکبران عالم، نشان دهنده انزجار جوانان این مرز و بوم از استبداد رژیم ستمشاهی و سلطه آمریکای جهانخوار بر ایران است.
روزی که به عنوان نماد مقاومت و استکبار ستیزی دانشجوی انقلابی در تاریخ این کشور ثبت می شود و نشان دهنده این واقعیت است که دانشجویان بصیر و آگاه هیچگاه سرنوشت کشور و انقلاب خود را به دست بیگانگان نخواهند سپرد و با جدیت تمام از ارزش های متعالی انقلاب محافظت خواهند کرد.