به گزارش پایگاه تحلیلی خبری گلپانا شهرستان گلپایگان؛ حضور کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ایران همچون حضور چند ماه پیش هیات پارلمانی اروپا در تهران خبرساز شد.
این خبرسازی نه از باب «تپیدن قلب دیپلماسی در ایران» که تیتر درشت برخی رسانه های حامی دولت طی چند روز اخیر بود که از باب دیدار خارج از عرف اشتون با برخی محکومان فتنه 88 و نیز افرادی بود که صرفا برای عده ای دیگر بازیچه قرار داده شده اند.
بررسی دقیق این تحرکات طی چند هفته اخیر و در میانه راه مذاکرات حاکی از فریبکاری غرب در مواجهه با صداقت مسئولان ایرانی است. پس از روی کار آمدن دولت یازدهم تیم جدید مذاکره کننده با 1+5 با اتخاذ شیوه های تازه ای در حل مساله هسته ای کشور، صداقت را اساس کار خود قرار دادند. این در حالی است که نگاهی به روند مذاکرات نشان می دهد 1+5 هر کدام به نحوی در این مسیر، فریبکاری را سرلوحه کار خود دانستند و همچنان در پی آنند تا حتی اگر مساله هسته ای ایران برطرف شد، خباثت ها و نگاه خصمانه خود علیه جمهوری اسلامی ایران را روی پله دیگری و در قاب تازه ای به تصویر بکشند. حقوق بشر آن تصویری است که غربی ها در صورت پشت سر گذاشتن موفقیت آمیز پله تردیدهای هسته ای، روی آن تمرکز خواهند کرد و تا مدت ها تهدیدات و تهمت ها و دروغ های خود علیه ایران را با سوژه حقوق بشر ادامه خواهند داد.
حال آنکه این رویکرد آنان صرفا ادعایی پوچ و توخالی است و تاریخ گواه ظلم ها و جنایات و قتل ها و غارت های آنها علیه بشریت در اقصی نقاط جهان است. استکبار و استثمار دو ابزاری است که در طول تاریخ با دیپلماسی و سیاست خارجی کشورهایی نظیر 1+5 (آمریکا، انگلستان، روسیه، فرانسه، چین و آلمان) گره خورده است. با این وصف اکنون که راه چاره ای غیر از زدن مهر تایید بر فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران ندارند و تمام تردیدهای آنان در حال رفع شدن است، می کوشند تا با ادعای دروغین دفاع از حقوق بشر، بهانه ای دیگر برای دشمنی با جمهوری اسلامی و مردم ایران بجویند؛ مردمی که بیشترین حقوقشان توسط همین کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر ضایع شده است و این بهانه ها نیز ابزاری است تا بعد از این هم، حقوق ملت ایران را برای رسیدن به مطامع سیاسی خود له کنند؛ آنگونه که طی سال های اخیر با تحریم های ضدانسانی خصوصا در زمینه دارویی و غذایی و مواردی خلاف حقوق بشر این کار را کردند و در اوایل انقلاب اسلامی هم با هشت سال جنگ تحمیلی و در آینده هم قطعا حقوق ملت ایران را با بهانه دفاع از حقوق بشر له خواهند کرد.
حضور اشتون و قبل از وی، هیات پارلمانی اروپا در ایران و دیدار با برخی افراد مخالف نظام در داخل خاک جمهوری اسلامی از همین دریچه قابل ارزیابی و بررسی است. در حالی که به بهانه پیشبرد اهداف مذاکرات و رفع تردیدها و گسترش دیپلماسی وارد ایران می شوند و عده ای نیز از سر ذوق زدگی، خوشبینی و اعتماد به دشمن سعی می کنند این تحرکات را ناشی از تپیدن قلب دیپلماسی در ایران بدانند، اما می بینیم که کاترین اشتون در پایان سفر خود به ایران و پس از برخی دیدارهای غیردیپلماتیک، بیانیه ای می دهد و در بخشی از آن با لحنی کاملا مداخله جویانه می نویسد: «جای تعجب نیست که تمرکز زیادی بر حقوق بشر در این سفر بود و من با فعالان زن در روز بین المللی زن دیدار داشتم و …»
و از سوی دیگر، نرگس محمدی این فعال فتنه که در سفارت اتریش با اشتون دیدار کرده، در گفت و گو با ارگان رسمی سازمان سیا می گوید: «من در این دیدار یک دعوتنامه رسمی از اشتون دریافت کردم و دیدار ما کاملاً رسمی و از پیش هماهنگ شده بود و در دیدار با اشتون، در رابطه با حقوق بشر در ایران بحث شد و ما مطالبات خود را از شرایط موجود مطرح کردیم.»
و این فضاسازی ها در حالی است که اتهامات حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی ایران به دلیل ایستادگی قانونی نظام در برابر فتنه گرانی است که در یک ماموریت مشترک با برخی از کشورهایی که امروز خانم اشتون خود را نماینده آنان معرفی می کند، قصد براندازی نظام را داشتند و یقینا هیچ یک از این اتهامات به دلیل وجود زندان هایی نظیر ابوغریب و گوانتانامو و شکنجه گاه های دست ساز آمریکا و اروپا نیست که خانم اشتون، چشمان خود را روی آنها بسته است!
