هر چه سنخیت با امام زمان(عج) بیشتر باشد محبت نسبت به ایشان بیشتر می شود

سخن سر دبیر ؛

آغاز امامت و ولایت ولی الله الاعظم حضرت مهدی موعود (عج) بر تمامی مسلمین،عاشقان و منتظران آن حضرت به ویزه مردم فرهیخته گلپایگان و مخاطبان ارزنده سایت تحلیلی خبری گلپانا خجسته و تهنیت باد.

امروز روز تجدید بیعت با امام حی و حاضر است.امامی که تمام هستی خود را وقف شیعیان و محبین و مسلمانان نموده است.او غایب نیست حاضر است و حضور دارد.خورشید پشت ابر است.ما هنوز توفیق شرفیابی به محضر ایشان را پیدا نکرده ایم.ما منتظریم.منتظر امامی که حالا 1176 سالی است که انتظارش را می کشیم تا بیاید.بیاید و جهان را سر شار از عدل و داد نماید.انتظار وقتی معنا می یابد که منتظر تمام حرکات و سکنات خود را بر مبنای کسب رضایت شخصی که در انتظار اوست تنظیم نماید.

امام چه میخواهد:رضایت خداوند را.رضایت امام در کسب رضایت خداوند است و رضایت خداوند متعال زمانی محقق خواهد شد که ولی اش راضی باشد.منتظر کسی است که ترک کند آنچه خدا گفته و عمل کند آنچه را که خدا خواسته.منتظر واقعی شخصی است که در عمل خود را ثابت کند،با رفتار خود.چرا که انتظار با حرف بی معنی و مفهوم می نماید.

چطور شخصی می تواند مدعی باشد که پذیرای مهمان است،حال آنکه خانه خود را مهیا نکرده است.مرتب و آماده نساخته است.پوشش اش،وضعیت ظاهرش،وضعیت چهره اش،اعمال و رفتارش و …

منتظر واقعی خود را آماده می کند،درست مانند شخصی که مهمان دارد.خانه را مرتب می کند،ظاهرش را پیراسته می کند،شادابی و نشاط برای استقبال در چهره اش موج می زند.لحظه لحظه که دقایق انتظار سپری می شود و لحظه دیدار و استقبال فرا می رسد این تکاپو و تلاش در تمام اعمال و افعالش پدیدارتر می شود.

انتظار حقیقی معنایی این چنینی دارد.دائم در تکاپو و تلاشی سرشار از امید و روشنی.

دائم تلاش در راستای استقبال به شیوه ای متبوع و خوشایند مهمان.دائم تلاش در جهت ایجاد فضایی آرامش بخش و شاداب برای او.

اما واقعاً جای سوال دارد :

آیا منتظر واقعی هستیم یا نه،چگونه یک منتظر باشیم؟

انتظار یعنی در انتظار کسی یا چیزی بودن؟در انتظار که؟در انتظار چه؟آری انتظار بدون شناخت،بدون معرفت،بی معناست.باید دانست منتظر چه کسی هستینم.باید بدانیم برای چه انتظار می کشیم؟باید معرفت انتظار پیدا کنیم.معرفت نسبت به امام زمان(عج).چرا که وقتی امام را شناختیم،وقتی خواسته او را دانستیم،وقتی خواسته خود را دانستیم،آنگاه انتظار برایمان معنا و مفهوم می یابد.انتظار شیرین می شود.حالا مسمم می شویم تا تلاش کنیم.حالا همه چیز معنا و مفهوم می یابد.در سایه این شناخت.در سایه این معرفت امام زمانی.

حالا که امام را شناختیم،حالا که دانستیم امام چه می خواهد تا ما به سمت انسان کامل شدن حرکت کنیم،شروع می کنیم به حرکت در مسیر خواسته امام (عج).در حقیقت حرکت می کنیم به سمت انسانیت.حرکت می کنیم به سمت فطرت خداجوی خود.حرکت به سمت سنخیت با آن بزرگوار.حالا هرچه پیش می رویم، هر چه سنخیتمان با امام بیشتر می شود محبتمان نسبت به امام بیشتر می شود.

و سنخیت با امام زمان بیشتر نمی شود مگر با عمل به دستورات دین و پیشه کردن تقوای الهی ، یعنی انجام واجبات و ترك محرمات و اخلاص  در عمل .

امید آن که بتوانیم با عمل به سیره اهل بیت(ع) و معصومین الگوی ارزنده ای از یک منتظر واقعی باشیم.منتظری که پیوسته می کوشد تا با کسب معرفت نسبت به ساحت مقدس حضرت مهدی موعود(روحی له الفدا)،سنخیت خود را با آن بزرگوار بیشتر کرده و با عمل و رفتارخود زمینه را برای ظهور آن حضرت مهیا نماید.