تشدید تخلفات در برخی بانکهای خصوصی و شیوههای غیرشفاف در پرداخت تسهیلات کلان، بار دیگر عملکرد شبکه بانکی کشور را در معرض پرسشهای جدی قرار داده است.
در حالی که صف دریافت وام ازدواج و فرزندآوری در ماههای اخیر به یکی از دغدغههای جدی زوجهای جوان تبدیل شده، فشار افکار عمومی برای شفافسازی روند پرداختها و تسریع در تأمین منابع بانکی افزایش یافته است.
با نزدیکشدن به انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در اردیبهشت سال آینده، نقش و جایگاه احزاب سیاسی دوباره در مرکز توجه قرار گرفته است؛ نهادهایی که از آنها انتظار میرود حلقه اتصال میان جامعه و حاکمیت باشند و در تقویت مشارکت، تربیت نیروهای تازهنفس و ارتقای سلامت ساختار حکمرانی نقشآفرینی کنند.
فساد اقتصادی و اداری یکی از مهمترین چالشهای توسعه و پیشرفت هر جامعه است، اما در جامعهای با ویژگیهای اسلامی، حساسیت نسبت به این پدیده چند برابر میشود.
فرمانداریها نخستین سنگر دولت در شهرستانها هستند؛ نهادهایی که باید میان دستگاههای اجرایی هماهنگی ایجاد کنند، پیگیر مطالبات مردمی باشند، بر اجرای قوانین نظارت کنند و در عین حال، مسیر توسعه شهرستان را هدایت نمایند.
سیاست صرفهجویی صرفاً به معنای کاهش مصرف برق، گاز یا کاغذ در دستگاههای اداری نیست؛ بلکه باید آن را بهعنوان بخشی از یک راهبرد کلان اقتصادی و اجتماعی دید که مستقیماً با آینده کشور و کیفیت زندگی مردم گره خورده است.
امسال میانگین تعرفه خدمات دندانپزشکی در مراکز تحت پوشش وزارت بهداشت حدود ۶۲.۸ درصد افزایش یافته است.
“جنگ” معتبرترین ابزار تامین منافع ملی در دوران گذار نظام بینالملل است.
در عصر دیپلماسی نوین، تعاملات بینالمللی تنها در سطح دولتها محدود نمیشود، بلکه پارلمانها نیز بهعنوان بازیگران کلیدی در توسعه روابط میان کشورها نقش دارند. گروههای دوستی پارلمانی، با ایجاد ارتباطات غیررسمی اما راهبردی، بستری برای همکاریهای چندجانبه فراهم میکنند. مجلس شورای اسلامی ایران، با بیش از سه دهه سابقه در این حوزه، از طریق این گروهها توانسته تعاملات سازندهای با ۹۳ کشور جهان برقرار کند. این روابط نهتنها در سطح کلان سیاسی اهمیت دارند، بلکه ظرفیتهای اقتصادی، فرهنگی و علمی شهرهایی همچون اصفهان را نیز تحتتأثیر قرار میدهند. در ادامه، نگاهی به فرصتها و چالشهای دیپلماسی پارلمانی ایران و نقش آن در توسعه روابط بینالملل خواهیم داشت.
«نه شرقی، نه غربی» به معنای عدم وابستگی است، نه به معنای عدم همکاری. بهعبارت دیگر، هدف این شعار استقلال در تصمیمگیری و حفظ حاکمیت ملی است، نه خودداری مطلق از همکاری.